vrijdag 14 november 2014

Kraamcadeau met snorren.

Op een babyborrel kun je niet zonder lege handen komen, ook al heb je al eerder een cadeau gegeven...allé, dat vind ik toch (verbeter me als ik fout ben). En daarnaast is de gelukkige 1 van mijn beste vriendinnen. Zo iemand waarmee je je altijd een kriek kan lachen, maar waar je ook gerust een traan kan wegpinken of waarmee je gewoon eens in de drank kan vliegen zonder dat er een speciale gelegenheid voor hoeft te zijn... Yep, een BFF. Haha, nooit gedacht dat ik deze afkorting ooit ging gebruiken. Ik voel me direct weer een tiener...haha

Dus enkele dagen voor de babyborrel schoten we in gang en gingen we luid aan het vloeken terwijl we in onszelf dachten...waarom ben ik er in godsnaam niet eerder aan begonnen!! 
Maar, het is op tijd afgeraakt (een uur voor we vertrokken) en de BFF leek content!

Dus, lieve Victor, ik hoop dat je jouw cadeautje leuk vindt, ook zonder je naam op ;-) 
Want ja, dat was de bedoeling, overal zijn naam nog opzetten, maar tijdsgebrek en luiheid om enkele keren de naam uit te knippen hebben ervoor gezorgd dat het een naamloos cadeautje werd..

En dan nu picture-time. Eerst van het kraamcadeau en dan van mijn twee kids. Want ergens was dit blog ook om enkele herinneringen bij te houden. Om altijd en overal naar mijn kids te kunnen kijken om een glimlach op mijn gezicht te toveren. 





Van de mand ben ik niet zo tevreden. Ik vind ze niet stevig genoeg en onderaan is ze niet super gelukt...



Een knisperdoekje waar alle babytjes gek op zijn. 






En dan de overvloed aan foto's van de kids, in de vroege ochtend, in pyjama en niet opgepoetste snoeten. :-)





Deze is zo typisch alledaags. Zoë die een echt meisje meisje is en Liam die alles wil ontdekken en dan ook alles wil te pakken krijgen. En...hij begint te kruipen of iets wat erop lijkt... Opnieuw een mijlpaal!!

Tot de volgende,
Sofie

dinsdag 11 november 2014

Elsa jurk

Jaja, hier is er ook eentje in de ban van Frozen (en de mama stiekem ook). Want zeg nu eerlijk, is dat geen geweldige film??? Ik vind hem alle sinds zalig, het verhaal, de personages, de muziek, ...

Dus toen Zoë elke keer zei, als de film speelde en Elsa ruilt van kledij: 'Mama, ik wil ook zo een jurk!!' Aha, lang moeten we daar niet over nadenken. Stofjes met veel prinsessengehalte werden in de Rue de Brabant gekocht voor weinig geld en toen bleven ze nog een maand liggen :-(
Ja, de tijd...soms krijg ik die echt niet te pakken...

Na wat opzoekingswerk en vooral na het zoeken van voorbeelden, begonnen we eindelijk vol goede moed. De jurk bestaat uit een bovenstukje van SVDHZ met daaraan een lange rimpelrok. Boven op de schoudernaad werd de sluier bevestigd en in de taille kwam er nog een strik :-)

Wat denken jullie? Genoeg prinsessengehalte??











Tot de volgende keer met een kraamcadeau..
Sofie

Hoe we letterlijk vallen voor een stofken!!

Ik had een plan, een strak plan!
Ik zou vlug vlug de Zeeman binnengaan, een fleecedekentje kopen voor een nieuw en leuk projectje en dan nog even de Hema binnen en dan nog vlug wat boodschappen doen voordat de school van Zoë weer uit was. Want ja, op woensdag heeft Zoë maar 2u30 school, dus veel tijd heb je niet voordat de schoolbel terug rinkelt.

Maar wat gebeurde er nu eigenlijk??
Awel dat ga ik hier nu eens helemaal uit de doeken doen.
Ik parkeer mij voor openingstijd aan de Zeeman in Zottegem en wil Liam in de wandelwagen zetten, maar ontdek dat ik deze niet bij heb. Dju toch, oké kleine man, jij gaat dan maar mee op de arm, het is toch maar binnen en buiten. Zo gezegd zo gedaan. Van zodra de deuren openden gingen we snel binnen, zochten nog een trainingsbroekje voor Liam en daarna meteen naar de plaats van de fleecedekentjes. Een wit exemplaar werd gekozen en toen gingen we richting de kassa... So far, so good..

Ze gingen net de vlaggen met de naam van de winkel buiten zetten, maar de verkoopster was zo vriendelijk om mij eerst af te rekenen (en ik content, want weet je nog, ik had niet veel tijd). Met Liam nog steeds op de arm, een zak aan de andere arm stapten we met stevige pas terug buiten en toen, geheel onverwachts gebeurde het!! Een val van jewelste, een door merg en been krijsende Liam en een mama die niet goed wist wat er gebeurd was!!!
 Daar lagen we, Liam en ik, op de grond! Liam, ocharme, als ik eraan denk krimpt mijn hart nog ineen, heeft als eerste de grond geraakt en toen ben ik er nog eens zo goed als op hem gevallen!! We beginnen meteen Liam te bekijken, hij heeft de grond met zijn hoofd geraakt, maar gelukkig had hij zijn mutsje op en is de kap van zijn jas onder zijn hoofd komen te zitten tijdens de val. Gelukkig, gelukkig, gelukkig!! Liam heeft blijkbaar een goede engelbewaarder hierboven!! Merci, wie je ook mag zijn!
Buiten dat hij erg geschrokken is, houdt Liam er niets aan over.

Waar waren we nu over gevallen?? Stonden daar potjandorie de parasolvoeten al buiten om die vlaggen in te zetten en ikke die 'LOMP' als tweede naam heeft, had deze natuurlijk niet gezien!!
Resultaat: een fleecedekentje met als extra een gekneusde elleboog en schouder, twee geschaafde knieën waarvan 1 met een megabult op én (niet te vergeten) een bloedend moederhart... En daarnaast nog eens een week out op het werk... Enne, de rest van de vlug, vlug, vlug boodschappen werden natuurlijk niet gedaan...

Les van de dag: Haast en spoed is zelden goed!!!

Dit is nu drie weken terug gebeurt en ondertussen is het ergste voorbij en hebben we al een klein beetje kunnen werken aan het nieuwe projectje :-)
Even een kleine sneak view :-)



Tot de volgende,
Sofie

...enne probeer alstublieft voor jullie eigen veiligheid niet letterlijk te vallen voor een stofje ;-)
(Ik ga dat ook niet meer doen :-))